Kwadendamme Blues Festival
|
organisation: Kwadendamme |
© Rootsville 2016 |
|
Kwadendamme Bluesfestival is hét festival waar ik steeds weer naar uitkijk. Dit wil ik echt niet missen. Zoveel liefhebbers maar vooral zulke goede bands, gewoon heerlijk genieten. De Veurwerm-avond in Landswelvaren was ook een heel mooie verrassing met John Henri Orchestra. Zeker aan het eind stond iedereen uit volle borst mee te zingen met allemaal oude bekende covers uit de jaren 60-70. Tijdens het ombouwen van het grote podium is er buiten in de Juke Joint Stage (tentje) ook voor heerlijke verrassingen gezorgd wat Blues betreft. Op vrijdag: Robert Den Hartigh en op zaterdag: Daniel Eriksen en Hoodoo Monks & The Black Mambo Boogie. Allen wisten het publiek vast te houden en voor de tweede set terug te laten komen. Op vrijdag stonden op het grote podium: Tony Dowler's Hellhounds, een bluesrock powertrio uit Engeland. Tony Dowler: zang/gitarist, Dave Burns: Bassist en Steve Tansley op drums. Ze speelde veel eigen werk maar ook covers van o.a. Rory Gallagher. Eliana Cargnelutti uit Italië was voor mij een onverwachte verrassing, ik vind maar een paar vrouwelijke zangeressen goed, de meeste schreeuwen mij teveel, maar zij dus niet. Zij is een jonge noord Italiaanse gitariste/ zangeres en o.a. beinvloed door muzikanten als: Bonnie Raitt, Ana Popovic en Joe Bonamassa, dus houd haar in de gaten. Johnny Mastro & Mama's Boys zijn niet meer weg te denken in de Bluesscene, ze stonden 10 jaar geleden ook al op het Kwadendamme Bluesfestival, toen nog redelijk onbekend. Ze worden nu wel vergeleken met wijlen Lester Butler en diens Red Devils. Het geweldige mondharmonica spel wordt ondersteund door geweldig gitaarwerk van Smokehouse Brown. Laten we ook de drums en bas niet vergeten. Als afsluiter voor de vrijdag hadden we niemand minder dan Jeff Jensen. Hij heeft vele malen in het voorprogramma van BB King gestaan en zelfs in de band van harmonica sensatie Brandon Santini gespeeld. Een geweldig goede gitarist die vorig jaar zijn solo CD 'Morose Elephant' uitbracht en daarmee nu heel Europa veroverd. Ook hij werd ondersteunt door geweldige muzikanten. Het was een top vrijdag. Zaterdagmiddag begonnen we al op tijd, om 13.15 uur stond Dry Riverbed Trio al op de planken. Ze spelen de sterren van de hemel met een mix van authentieke Rockabilly, Country en Blues uit de jaren 40 en 50. Dusty Ciggaar een bevlogen gitarist en zanger die ook vaak door Europa tourt met Ian Siegal. Zijn broer Darryl Ciggaar op de drums en zang en Ronald Tilgenkamp upright bas en zang. Laurence Jones is pas 22 jaar jong maar behoort toch nu al tot de wereldtop samen met bassist Roger Innis en drummer Miri Miettinen. Ze spelen lekker ruige, recht-toe-recht aan, met zijn sterke gitaarsolo's. Walter Trout noemt Laurence een kruising van Eric Clapton en Buddy Guy. Hat Fitz & Cara, ik heb ze al een paar keer mogen ontmoeten hier in Nederland. Hat Fitz uit Australië en zijn vrouw afkomstig uit Ierland wat die samen op het podium ten gehore brengen is fantastisch. Het is een samensmelting van Pre War Hill Country en Delta Blues met Australische Folk en Traditionele Keltische stijlen. In één woord heerlijk, je kunt dan ook niet stil blijven staan. The Juke Joints spelen ieder jaar hun thuisbasis, die maken er gewoon een vet feest van. Dit is de enige band waarvan je weet dat ze spelen zodra je op 1 januari je kaartjes besteld. Ze zetten al 33 jaar menig podium in vuur en vlam. Peter Kempe: zang en drums, John van der Broek : mondharmonica en accordeon, Derk Korpershoek: bas en Boogie Mike op gitaar. Ze wonnen in 2012 de Dutch Blues Award voor beste Nederlands Bluesband. Aan alle moois komt een einde maar we kregen nog een hele vette afsluiter. Revel In Dimes (USA). Allemaal nog jonge muzikanten die onder aanvoering van Kia Warren: zangeres en slide gitarist Eric Simons, smerige, rauwe Blues 'N' Rock & Roll neerzetten. Met ook hypnotiserende North Mississippi Hills Blues verwant aan o.a. RL Burnside, T Model Ford en Junior. Je werd bij je kladden gegrepen en ze lieten pas los nadat de laatste tonen waren weggestorven. Alle vrijwilligers, voetbalclub en organisatoren bedankt dat ik dit weer heb mogen beleven.
|